روز های عجیبی داره تو زندگیم میگذره!
هر روز یه اتفاق و یه مسیر ساده میاد جلو راهم!
از قدرت عجیبی که تازگیا پیدا کردم هم خوشحالم هم نارحت!قدرت نادیده گرفتن ادم ها!
وقتی میبینم جلو ادمی که چند سال درگیر بودم بتونم جواب یه حرفشو بدم انقد راحت شیر میشم وحرفمو با ارامش تمام میزنم بهش!عاشق این به خاک زدنام!
یا مثلا انقد راحت خاله ای که همیشه باش مشکل داشتمو ایگنور میکنم!
واسه هر چیزی یه جواب اماده تو استینم دارم! هم حالمو خوب کرده هم ترسوندتم :) یه جوریم که انگار چیزی برای از دست دادن ندارم
بهم ثابت شده!ثابت شده که هر چیزیو بخوام و هر کسیو بخوام میتونم بدست بیارم!
فقط کافیه که بخوام!
از صبح دارم سخن بزرگان منتشر میکنم...
نتیجه های فکرای اخیرمه!
-مهم نیست ادما تا حالا چطوری بودن و چه رابطه هایی داشتن یا چطور ادم هایی هستن!مهم اینه که کنار تو چجور ادمی میشن!
-گذشته ، گذشته اس فقط! نه باید نادیده اش گرفت نه توش غرق شد!باید نگاهت به جلو باشی با رایحه ای از گذشته!
-داشتیم خاطره تعریف میکردیم از ترم یک دانشگاه!اون خاطره ای که راجب رفتن ارشیا پای تخته بود رو من یادم نمیومد!و بالعکس اونی که من رفته بودمم ارشیا یادش نمیومد!
میدونی به این نتیجه رسیدیم که دیگران واقعا مهم نیستن! مهم اینه که چی تو یاد و ذهن خودت میسازی؟!خاطره قشنگ؟یا دردناک؟!برای خودت!نه برای بقیه!
خلاصه این حرفا اینه که باید بیشتر از پیش به خود اهمیت داد!
حالا این اهمیت دادن گاهی میشه بیجواب نذاشتن چیزی که ازارت میده
گاهی میشه پشت سر گذشتن گذشته ای که ازارت میده!
گهی میشه فکر راجب اینده ای که نمیدونی چی میشه و همش داره ازارت میده!
وقتی مامان فوت شده بود یه سری کارا و تصمیم هایی که واسه زندگیم داشتم رو تقریبا ناممکن و بد میدونستم!مغزم فقط بهم فرمان میداد من بدم و اتخاب هام اشتباس!و باید تغییر کنم!
ولی الان انگار از اون تاریکیه اومدم بیرون!ینی یه ادم تاریک اومد تو زندگیم که بهم روشنی رو نشون داد!
یه ادم تاریک از هیچستان یهو پیداش شد!یهو حرف زد و یهو دیدم تاریکیش داره دنیامو روشن میکنه!
یه قدم برم از عقب تر نیگا کنم....داستان همیشه از یه قدم عقب تر فرق داره!
