زمین رنگی رنگی من :)

هر چقد که دزفول برای من نا شگونه ، تهران شگون داره :)))

از پینجشنبه شب که رسیدم کلی حال خوب اومده تو دنیام :)

شب اول با یه گلدون مواجه شدم :) و یه ادمی که منتظرته :) یه گلدون بنفش :)))

فرداش بعد از ۴ ماه رفیق قدیمی و صمیمی ، ارشیا، رو دیدم :) 

ساعت ۳ اومد اینجا :)

انقد گفتیم وخندیدیم که من به شخصه لپ هام درد گرفته بود!

و بعد از اون با هم رفتیم یه کافه ی خیلی با مزه ! من ، آریا ، ارشیا ، فاطمه :)

دیدن فاطمه بعد از مدت ها :)))) جمعی که خیلی گرم تر از اون چیزی بود که انتظار داشتم و خنده های من به بحث هاو تفاوت های آریا و فاطمه :))

کلی پیاده روی و کلی حال خوب :)

اومدم خونه برای چهارمین بار ماشین لباس شویی و زدم و لباس شستم :))))

آخه بابام هفته پیش اینجا بود و کلییی لباس کثیف ایجاد کرده بود :))) شستن ملافه و پتو ها و ...

خونه رو مرتب کردم و غذایی که از ظهر یه کوچولو مونده بود رو خوردم به همراه فرندز :))

انقد خسته بودم که دوست داشتم بخوابم ولی ۱۱ و نیم اینا بود سارا اومد خونمون :)

روزمو کامل کرد :) دلی از عزا واقعا در اوردم! به شدت دلتنگ تک تک این ادما بودم!

تا ۵ ،۶ صبح گرم حرف زدن و خندیدن بودیم :)))‌ هنوزم سارا ادمیه که وقتی بهش میرسم هر چییی تو دل تنگم هست رو میریزم بیرون :))) و اونم :)

ضبح ۹ بیدار شدم تا ۱۰ که سارا رفت ولی انقدددر خسته بودم و دو شب بود که درست و حسابی نخوابیده بودم

دوباره خوابیدم تا ده دقیقه به دو!

تازه چشمامو داشتم میمالیدم که دیدم 

اقا هاشمی جواب پیام دو روز پیشم ، یعنی پیامی که توش گفته بودم من هنوز منتظر خبرتونم که کی میتونم بیام پیشتون! ، رو داد!!

منو میگی :))))))))))))))))

به عرض خونمون لبخند بودم :)

و پر از استرس :)

جواب دادمو...بعد همش به این فکر میکردم امروز اضن چند شنبه اس :))) از این حالتا هست که میگی ، الان کیه؟شبه ؟ صبحه؟ من کیم؟ :)))) دقیقا اونجوری بودم!

دوست دارم جییییغ بکشم :)

ببین ببین شاید جای تکراری دارم میرم!شاید اصن برم و بگن نه! شاید هزار و یک اتفاق بیافته!

ولی واسه من بزرگ بود! رسیدن به همینجاشم واسه من موفقیته :)

من پارسال به لطف میلاد اونجا بودم :))

ولی امسال دارم به لطف خودم و عملکردم میرم!

پارسال فقط برای ایونت ها بود اما امسال دیگه با این شرایط ایونتی در کار نیست!و فکر کنم کار توی شرکته :)

من دیدم که معمولا یه ادم دیگه خبر میده که کسی بره شرکت!مثل پارسال برای مصاحبه...ولی الان خوده اقا هاشمی به من پیام داد و من پ ش م هام روی زمینه :))))

من لبخندم :)))

به ارشیا پیام دادم :)) گفتم استرس دارم :)‌ گفت مبینای امسال از مبینای پارسال کلی با تجربه تر شده :))

راست میگه من کجا و اون مبینا کجا :))‌جا افتاده تر...مطمئن تر! و یه کوچولو شاید کار بلد تر :)))

یه نیگا به خودم کردم و گفتم : ف ا ک ی ن گ  گرل :)))

من میسازم هر چیو بخوام...شاید سخت...شاید دردناک...شاید خیلی طول بکشه! ولی میسازمش :)

من مبینام :)‌ و مبینا همینجوری تعریف میشه :)))

یادمه قبل از اینکه بیام تهران رفتم تا با بابام حرف بزنم ، راجب کار و موندنم تهران :) نیگام کرد! گفت خب؟گفتم خب؟من همه حرفامو زدم بابا نمیخوای چیزی بگی؟

گفت خب زندگی خودته من چی بگم؟

لبخندددد شدم :)

گفت فقط حواست باشه یه سری حدود رو رد نکنی :)

گفتم حواسم هست!

.

سال کنکورم یه کاغذ زده بودم به میزم حرف بابام بود!روش نوشته بود : افتخار بابات شو :))))

.

بابا من تمام تلاشمو میکنم که همه خوبیاتو با موفقیتم جبران کنم :))

بابایی خیلی دوست دارم :))) چقد نیاز داشتم الان کنارم باشی تا کلیییی بغلت کنم :)))‌بگم چقد خوشحالم برای این اتفاقای کوچیکی که از دو شب پیش افتاده :)))

شکر گزاری چه طوریه؟ نماز بخونم؟ :)))‌ یا گریه؟ یا خنده؟ یا یه نفس عمیق و تزریق حال خوب به دنیا؟ :)))

 

.

.

شاید اسمون همه جا همین رنگی باشه!ولی زمین همه جا اینجوری برا من رنگی رنگی نیست :)