ارزش!
یه دبیر گسسته داشتیم بهم میگف ممکنه بتونی تهران در بیای اما اگه بری اصفهان نفر اول اون دانشگاه میشی!
من همیشه بهش جواب میدادم من نمیخوام نفر اول جایی باشم!میخوام اخری باشم تا با تلاشم به اولیش برسم!
نمیدونم راجبه کار هم همین صدق میکنه یا نه!
نمیدونم باید جایی کار کنی که اون بهت ارزش بده؟یا جایی که تو به اون کاره ارزش بدی؟
میدونی دبیر گسستمون همچین بد هم نمیگفت!خیلی سخته!که ته یه خط باشی و فقط بدویی تا برسی حداقل نزدیکای اولش...
واقعا مرد عمل میخواد!
ولی راجب کار... میدونی خیلی بهش فکر کردم!
یه وقتایی انقد کارت/درس بهت ارزش میده و تو اونقد واسه اون کار/درس کوچولویی که خودتو گم میکنی!و فک میکنی فقط با اون شناخته میشی!مثلا بیو اینستات میشه اس بی یو!خب حاجی اس بی یو کم کم ۶۰۰۰ تا دانشجو داره!تو هم یکی از اونا!شاخ غول رو نشکستی که :)))) نه که بد باشه تو بیو نوشتن ها...نه! میخوام بگم یه وقتایی منتطری یه چیزی به تو ارزش بده!
این غلطه!
جوری باش که هر جا هستی و با هر سمت و پستی .... تو به اونجا ارزش بدی!!
حاجی من به همه میگم چته بابا تازه ۲۴ سالته تازه ۲۷ سالته! خودم ۲۲ سالمه و فک میکنم دیره!
آدمیزاده دیگه!هی میدوعه فک میکنه دیره...
حاجی آرووووم....با تقریب خوبی یه ۷۰ سالی زندگی داریم!الان ۲۰ سالش رفته هنو ۵۰ سال دیگه مونده!هووو ۵۰ سال! میدونی چقد میشه کار کرد؟چقد یاد گرفت؟ چقد گردن دراز کرد؟چقد پیرهن پاره کرد :)))))))
حاجی ببین دلت چی میگه!
مهم نیست بقیه اش! تو بازه ی ۲۰ تا ۳۰ سالگی به دلت اجازه بده جلوون کنه!چون اونقد بعدش مغزت غالب میشه که نمیذاره!همین الانم یه وقتایی این مغزه داره قلبتو فلان :)
