غر
داستان اینه که کار خاصی هم نمیشه کرد و باید پذیرفت...
پذیرفت که همینه که هست :)
بعضی درسایی که همچینم خوب نخونده بودمو شانس اوردم و نمره های خوبی گرفتم بعضی درسا هم که تلاش کردمم نشد...
گهی پشت به زین، گهی زین به پشت!
تازه اگه بخوام کلی نگاه کنم...دقیقا درسایی رو از .. اوردم که به درد گرایشی که دوست دارم بخونم میخوره!
پس میشه گفت شاید کلیت اتفاق به نفعمم بوده!
حالا اینکه چرا انقد غمبرک زدمم واقعا موضوعیه که نمیفهممش!خب همینه که شده...چیکار کنم!چرا مدام اشتباهم جلو چشممه!
اوکی استرس داشتی؟خب نداشته باش!یه کاری کن انقد استرس گند نزنه به هیکلت!
وقتی واسه یه امتحانی که تازه براش وقت هم گذاشتی انقد استرس داری انتظار داری برای کارای بزرگ تر استرس نداشته باشی؟
حاجی سخته...میدونم ترسیدی...میدونم...میدونم نگرانی...از اینده‌ای که از همیشه برات مبهم تره ترسیدی...میدونم...ولی بیا از لحظه استفاده کن !نه؟
بیا از این خوشحال باش که ادم ها رو میبینی باهاشون وقت میگذرونی...
اگه اونا نخوان با من باشن چی؟
اه از فکر کردن هم خستم...به هر چی فک میکنم که شاید یکم حالم بهتر شه باز یه تاریکی رو میشه..
ولش کن اصن
