ترس
خب کمتر از یک هفته تا امتحان مونده
و عملکردم تا حالا افتضاح بوده :)
نمیدونم تا هفته‌ی بعد چنین روزی خوشحالم یا ناراحت!
واقعا نمیدونم!
الان مشکلی که دارم مشکل خوابه! طول روز اصلا نمیتونم پلک رو هم بزارم و کل خوابیدنم تبدیل شده به ۶ ساعت! که برای الان با یان میزان سرم تو لپتاپ بودن خیلی کمه!
نمیدونم از استرسه یا چه کوفت و زهرمار دیگه ای ولی صبح ها افتاب که میزنه بیدار میشم! تنها راهش اینه که شب ها زودتر اروم بگیرم... ولی مشکل اینجاس که شب ها هم از فکر نمیتونم بخوابم!
اوضاع نمرم خوب نیست ولی فکر میکنم بهترین تصمیم هنوز همونه که گفتم ... همین که هر جوری شده بدم ازمونو!
از ماک پیش پیشرفت کردم ولی با ایده آلِ واقع گرایانه‌ام سال های نوری فاصله داره!
بین دو تا ماک ۱۲ روز فاصله بود!
از الان تا ازمون ۶ روز!
یعنی میتونم بهترش کنم؟نگرانم...
قرار بود چ*س*ناله نکنم...
الانم واقعا چ*س* ناله نیست... فقط دارم نگرانیمو به تصویر میکشم
مخاطب بیشتر حرفامم خودمم...در اینده....میخوام یادم بمونه که چیا رو از سر گذروندم!
اتفاقا دیشب خونه خالم اینا بودم... بحث افسردگی دوست یاسمین بود!
وقتی راجبش حرف زد اینجوری بودم که وای من چیا از سر گذروندم!
از اون طرف ثنا یاد اور یه دوره تاریک دیگه از زندگیم شد گفت برو قرض شادی اور بهت بدن
نگاه به ظرف غذام کردم گفتم این یکیو دیگه یادم رفته بود :)))
الان بیشتر از هر چیزی ترسیدم :)
ترس از شکست :)
مثل تمام اون روزای تاریکی که گذروندم!
اگه بازم بشکنم بازم زنده میمونم ولی... نمیدونم چ بلایی سر کیفیت زندگیم میاد دیگه :))
