ایش!
به مقدار خوبی ناراحتم! و حتی نمیدونم چرا!
ینی شایدم میدونم! ولی چیزای جدیدی برای ناراحتی نیست! میدونی چی میگم؟
هر بار که بهش فکر میکنم که ۲۵ سالم شده دیگه پشمام میریزه و اینجوریم که چرا ۲۵ سالگیم اونجوری که میخواستم نیست!
حالا چجوری میخواستم باشه مثلا؟
اینکه الان امریکام واقعا قسمت مهمی از خواسته هامو ارضا میکنه! به واسطه همین امریکا بودنم مستقل بودنمم خط میخوره!
ولی خب من همیشه از اینکه تو رابطهای نباشم تو این سن ترس داشتم!یعنی همیشه میدیدم که تنهام! که شبه که تاریکه و من میرم چایی میریزم تو اشپزخونه و تنها میشینم تو بالکن و چاییمو میخورم!
اما راستش هیچ وقت دیپ دوان فک نمیکردم همچین اتفاقی بیافته!
حاجی مسئله به همینجا ختم نمیشه!
الان مسئلم اینه که ادمی که میخوام عوض شده! چارچوب گرفته خواسته ام و این واقعا عجیبه :))) و البته درست!
جهان بینی چیزیه که الان خیلی مهم شده!یه بازه ای من با ادم هایی محاصره شده بودم که خب با تقریب خوبی همه مث هم فکر میکردیم! و این باعث میشد این مسئله جهان بینی اونقد برام مسئله بزرگی نباشه! اما الان با دیدن این همه ادم مختلف و دیدگاهای مختلف فهمیدم من نمیتونم با هر ادمی وارد رابطه بشم! و جهان بینی خیلی چیزا رو مشخص میکنه!
مثلا اینکه طرف دوست داره تفریحاتش چی باشه هم همین جهان بینی زیر و رو میکنه!
و چقدر الان سخته همین یه فاکتور رو اعمال کردن!!! و باورم نمیشه!
یه چیزی که در گذر زمان فهمیدم خیلی منو اذیت میکنه مقایسه خودم با دیگرانه! من از اون فازی که تو اینستا اینا بخوامم خودمو مقایسه کنم واقعا گذشتم و مشکل اونطوری ندارم با این چیزا! مقایسه من در زمینه های تحصیلی و موفقیت خیلی زیاده! انکار که همیشه تو یه مسابقه ام و همش حس میکنم بقیه سال های نوری از من بهترن! و این میرینه تو اعتماد بنفسم!
میدونی یکی نیست بهم بگه خو حاجی اگه بقیه خوبن دلیل بر این نیست که تو بدی!!! تو هم خوبی شاید!
بعد بدبختی همین نیست فقط! وقتی این حس سراغم میاد دیگه فلج میشم! نمیتونم پای لپتاپم بشینم! مدام به خودم میگم خب اوکی بقیه بهترن تو هم میتونی اطلاعات خودتو زیاد کنی! تو هم میتونی تلاش کنی! ولی اونقد صحبت های تو ذهنم زیاد میشه که فلج میشم و نمیتونم ادامه بدم!
دیگه هیچ کی رو نمیخوام! و اونی که میخوام حس میکنم تو رویاهاس فقط و قرار نیست واقعی بشه :(
ناراحتممم :(((
اخ که یکی از مشکلات منم هجوم افکار مختلف است با این تفاوت که استرس تمام وجودم رو فرا می گیره که فردا قراره به چه بلا و گرفتاری دچار بشم.