تلاش کنیم هی
میتونم راجب رابطه الان لکچر بدم حس میکنم!
این فصل زندگیم داره به یاد گرفتن این قابلیت آدمی میگذره!
دیروز رو کلا تو خونه موندم. فکر کردم. درس خوندم و سعی کردم تصمیمی در خصوص رابطم بگیرم
بعد از بالا پایین های زیاد با ساناز و فکر کردن های زیاد و به نتیجه نرسیدن خوابیدم!
صبح پاشدم اومدم دانشگاه اول رفتم با هرمانس حرف زدم و هرمانس از اطلاعاتی که دوباره به دست اورده بودم و پیشنهاداتم یه دور دیگه پشماش ریخت و موافق بود باهام
بعد همین که از دفترش اومدم بیرون ایبو رو دیدم
رفتم تو افیسش نشستم یکم حرف زد از پرزنتیشنش گفت و اینکه استرس داشته و حس میکنه خراب داده... یکم دلداریش دادم و اینا. بعد ازش خواستم که باهم صحبت کنیم.
و رفتیم یه کافی گرفتیم و شروع کردیم حرف زدن!
ایده ای نداشتم که میخوام باهاش اشتی کنم یا رابطه رو تموم کنم ولی وقتی حرف زدیم همه چیز تقریبا برام واضح شد!
برام واضح شد که جفتمون تو این مبحث خامیم و جفتمون ادم هایی هستیم تشنه یاد گرفتن و پر تلاش! و تقریبا تو این ده ماه گذشته مدام با هم تلاش کردیم تا چیز های مختلف رو یاد بگیریم!
با خودم گفتم حالا بگو الان با ایبو هم تموم کردی! دوباره یه رندوم گای دیگه! دوباره از اول و دوباره خسته از نشدن!
حداقل بیا الان با خودمون این دیل رو بکنیم که یاد بگیریم چطوری رابطه داشته باشیم! چطوری کنار یه ادمی بمونیم! من به اون کمک کنم یاد بگیره اون به من!
همونطور که تا الان کلی درز و دورز هم رو گرفتیم و بهم زندگی کردن یاد دادیم!
اون به من صبر کردن و حل کردن یاد داده!
به من یاد داده با کانسیستنسی و تلاش میتونم به چیزی که میخوام برسم
منم بهش کنار هم بودن رو یاد دادم! بهش یاد دادم چطوری از لاکی بچگیش بیرون بیاد و چطوری یه دوست پسر خوب باشه!
پس چرا که نه!
شاید بازم بتونیم بهم یاد بدیم!
اگه یه روزی دیدم دیگه نمیتونیم چیزی بهم اضافه کنیم و هیچ خیری برای هم تو زندگیمون نداریم اونوق میریم پی کارمون!
و واقعا همیشه برای زدن زیر میز وقت هست!
بزار ببینم میشه درستش کرد یا نه!
