موهای کوتاه!
بعد از مدت ها موهامو کوتاه کوتاه کردم و مدلی زدم که تو عامیانه بهش میگن <پسرونه>
نمیدونم کدوم ادم عاقلی یه روزی از خواب پاشد و تصمیم گرفت که موی کوتاه برای پسر ها باشه و موی بلند برای دختر ها!
و حتی نمیدونم کی گفته که صورتی پسرونه اس و ابی دخترونه!
ولی حالا از همه این حرفا بگذریم این روزا بیشتر از همیشه میشنوم که اووو چقد شبیه پسرا شدی!
و راستش اگه ۸ ۹ سال پیش بود، این حرف من رو ذوق مرگ میکرد و باعث میشد با خنده قند توی دلم اب بشه! ولی خب الان؟ نه! هر بار که یکی میگه پسرونه، دوست دارم یه چماق بردارم و بزنم توی سر مبارکش! که اهای من دخترم!من زن هستم و از همیشه بیشتر زن بودن و دختر بودنم رو دوست دارم!
من یک زنم که با تموم محدودیت هام همیشه جنگیدم و هیچ وقت اجازه ندادم که محدودیت هایی از قیبل دخترونه و پسرونه بودن چیزی من رو از رسیدن بهش عقب بندازه!
راستش خیلی خیلی با مدل موهام خودمم هپی نیستم! نه اینکه چون پسرونه اس! نه! چون موهای بلندمو دوست داشتم! و اگه ضعیف نبودو اینا شاید واقعا نمیزدم! ولی خب اینم یه تغییره که ازش ناراحتم نیستم!
موهای کوتاهم و حسم نسبت به فیدبک های راجبش، سقیدی رو شقیقه هام و صبر و سکوتم همه حاصل سال ها تلاش و مطالعا روی خودمه! برای فهمیدن خودم!
پس برام خیلی هم فرقی نمیکنه که نظر اقای ایکس و خانم ایگرگ چیه!
بیشتر از هر موقع دیگه ای تو زندگیم الان نظر و حال خودم مهمه! چی دوست دارم و چی بهم حال بهتری میده!
اون روز توی ارایشگاه یه مبینای درونم مدام بهم میگفت بگو پیکسی بزنه! فرقی نداره اگه باب بهم میاد یا نه! بگو پیکسی بزنه!
و وقتی کوتاه کرد
نگاه به خودم کردم تو اینه و گفتم نمیدونم چرا ولی هر بار موهامو انقد کوتاه میکنم حس میکنم خیلی قدرتمند تر از همیشم!
انگار از یه تابو و نظر عموم فرار کردم و بهشون نشون دادم اون چیزی که دارین سرش میجنگین برای من مهم نیست! من زیبام! چه با اون مو ها چه بدون اون موها!
من زنم! چه با اون موها! چه بدون اون موها!
من مبینام ! چه با اون موها! چه بدون اون موها!!
پس لبخند میزنم به خودم و اعتماد بنفسی که دارم ریز ریز میسازمش!
