من نمیدونم که دارم چیکار میکنم شما میدونین؟
سردرگمی ازم میباره!
امروز بی این فکر میکردم که خب ایا حرفای ایبو راجب بیمکس درسته یا نه؟ ایا واقعا یه جایی ته دلم امید دارم هنوزم؟/
دیدم بیراه نمیگفت! ازم خودم پرسیدم این امید از کجا میاد؟
بعد سریع جواب دادم اونم منو دوست داره اخه!
بعد اینطوری بودم که دوست داره؟ این چطور دوست داشتنیه که هزار بار بهش هزار تا راه پیشنهاد کردی و ریجکتت کرد؟ این چه دوست داشتنیه که یه ذره تلاش و یه ذره از خودگذشتگی نداره؟
کاری به اون ادمم ندارم! خودت چی؟ اگه الان بیمکس رو بپیچن برات بیارن جلو در خونت حست چیه؟
نمیدونم!خوشحال میشم؟ پنیک میکنم؟ اصن میدونی تو این دوسال چه بلاهایی سر جفتمون اومده؟اصن میدونی اگه از اون هانیمون بیاد بیرون این رابطه چی میشه؟
نه!
یادمه اون شبی که از پارکی که تو شهرک بود برمیگشتیم تو تاکسی بهش گفتم این شور اول رابطه رو خیلی دوست دارم! ولی بعدش همش فروکش میکنه و بهم گفت که خب میتونیم همیشه این اولش نگهش داریم که این شور فروکش نکنه!
و اتفاقی که افتاد واقعا همین بود!
همش تو همون کشش های اول موند! اینکه من تو رو بخوام تو منو بخوای! عین همون عشق بازیای دهه ۵۰ مثلا ملت نمیتونستن بهم برسن و یه صفای دیگه داشت انگار رابطهه!
شاید برای همینه که تو مخم جا خشک کردی!
---------------------
میدونی به نظرم ادم ها بیشتر یه پکیجن که تو باید از پکیجه خوشت بیاد!
یعنی اینجوریه که تو حالا یه سری مشخصات از طرف میخوای و طرف هم تو ظرفش یه درصدی از اونا رو داره! هیچ وقت بنظرم یه آدم با درصد های دقیق مد نظر پیدا نمیشه ولی اورال کل پکیج خوب یا بده!
از نصب کردن هینج دو سه روزی میگذره! چیز درخوری پیدا نشده هنوز! اصن نمیدونم اگرم پیدا بشه الان باهاش چیکار میکنم!
ولی خیلی زندگیم یکنواخت و بورینگ شده بود! یه جورایی نیاز داشتم که مطمئن بشم هنوزم هستن ادم هایی که من رو میخوان!
و از اون حس ترد شدگی رها بشم!
اوضاع پیچیده ای تو عقل و دلم حاکمه و وقتی فکر میکنم مغزم عموما میخواد زار بزنه!
ولی فکر کنم که لازمه!
